-
1 zdecydować
(-uję, -ujesz); vb; od decydować* * *pf.2. (= mieć zasadnicze znaczenie) be decisive, decide; okoliczności zdecydowały inaczej circumstances decided otherwise; zdecydował o tym przypadek chance decided it.pf.1. (= postanowić) make up one's mind, reach a decision; decide, resolve ( na coś on sth) ( zrobić coś to do sth); (= dokonać wyboru) make a choice; musisz zdecydować you have to choose.2. (= zostać rozstrzygniętym) be decided, be settled, be resolved.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdecydować
-
2 zadecyd|ować
pf Ⅰ vi 1. (dokonać wyboru) to determine (o czymś sth)- zadecydować, że… to decide that…- zadecydowali o sposobie wychowania dzieci they determined the way in which their children were brought up- zadecydował, że firma wypuści nowe akcje he decided that the company should issue some more shares- o wysokości podatków zadecyduje parlament parliament will determine the level of taxation ⇒ decydować2. (wpłynąć) to decide (o czymś sth)- o naszej znajomości zadecydował przypadek our acquaintance was decided by chance- ta rozmowa zadecydowała o jego losie that conversation sealed his fate ⇒ decydowaćⅡ zadecydować się (zostać rozstrzygniętym) to be determined, to be decided- jego przyszłość zadecyduje się na sali sądowej his future will be decided in the courtroom ⇒ decydować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zadecyd|ować
См. также в других словарях:
zdecydować — dk IV, zdecydowaćduję, zdecydowaćdujesz, zdecydowaćduj, zdecydowaćował, zdecydowaćowany 1. «powziąć decyzję, postanowienie; zadecydować, postanowić, rozstrzygnąć» Zdecydować o czymś pochopnie, nierozważnie. Lekarz zdecydował, że zabieg jest… … Słownik języka polskiego
rozwiązać — dk IX, rozwiązaćwiążę, rozwiązaćwiążesz, rozwiązaćwiąż, rozwiązaćał, rozwiązaćany rozwiązywać ndk VIIIa, rozwiązaćzuję, rozwiązaćzujesz, rozwiązaćzuj, rozwiązaćywał, rozwiązaćywany 1. «usunąć węzeł, rozplątać coś związanego na supeł; rozsupłać… … Słownik języka polskiego
rozwikłać — dk I, rozwikłaćam, rozwikłaćasz, rozwikłaćają, rozwikłaćaj, rozwikłaćał, rozwikłaćany rozwikływać ndk VIIIa, rozwikłaćłuję, rozwikłaćłujesz, rozwikłaćłuj, rozwikłaćywał, rozwikłaćywany, rzad. «rozplątać, rozpleść, rozsupłać coś splątanego,… … Słownik języka polskiego
